Straty i sprawność

   Dla dużych maszyn komutatorowych straty nie przekraczają na ogół 10%. W przypadku naszego silnika, przy znamionowym momencie obciążenia, sprawność wynosi 53%, dlatego też w obliczeniach konieczne stało się uwzględnienie powstałych strat.

Ogólnie straty podzielić można na:

• mechaniczne (tarcie w łożyskach, straty wentylacyjne, tarcie szczotek o komutator)
• podstawowe w rdzeniu. Prądy wirowe i straty od histerezy
• podstawowe w uzwojeniach obwodu twornika. Straty w miedzi
• przejścia. Straty na rezystancji przejścia między szczotkami a komutatorem
• dodatkowe. Naskórkowość prądu, oddziaływanie twornika, mała liczba zębów twornika

    Na ogół w obliczeniach uproszczonych całkowite straty dzielimy na straty w miedzi ΔP_Cu oraz pozostałe straty ΔP, które po przeliczeniu na ΔM przyjmuje się jako stałe i wylicza się z wartości znamionowych. Jak pokazuje rys.10, założenie typu ΔM=const jest właściwe tylko dla momentu obciążenia nie przekraczającego momentu znamionowego M_n.

Rys.10. Zależność strat ΔM w funkcji momentu obciążenia silnika M

    Zakładając, że maksymalna sprawność występuje zwykle przy obciążeniu nieco mniejszym od znamionowego, oraz uwzględniając otrzymane charakterystyki η=f(M) (rys.11), można przyjąć, że zastosowany silnik posiada następujące parametry:

MDH2B:

Rys.11. Sprawność silnika η w funkcji momentu obciążenia M